Zofia skończyła biologię. A ponieważ życie bywa przewrotne i nie zawsze obrana przez nas ścieżka kariery jest tą jedyną i na zawsze, Zofia została programistką 🙂 . Dzisiaj pracuje jako Junior Android Developer. Chcesz wiedzieć jak tego dokonała? Przeczytaj poniższy wywiad motywacyjny z bohaterką Zofią.
Wywiad motywacyjny z Zofią Janicką
Zofia Janicka
Z wykształcenia biolog-biotechnolog. Dalej interesuje się zagadnieniami z tego zakresu, zwłaszcza genetyki. O programowaniu zamarzyła w połowie 2016 rok. Po kilku nieudanych podejściach do samodzielnej nauki poszła na intensywny kurs programowania. Po kursie szybko znalazła praktyki, a po nich pracę, którą szczerze kocha. W wolnym czasie tańczy i podróżuje, lubi też pograć w planszówki i potracić trochę czasu przy Netflixie.
Natka: Na pewno miałaś swoje życie przed programowaniem 🙂 Co robiłaś? Czym się zajmowałaś?
Zofia: Jestem magistrem biologii, kiedyś moim marzeniem było zrobić doktorat i pracować w jednostce badawczej, ale życie potoczyło się inaczej. Zajmowałam się po studiach różnymi rzeczami. Trochę z przypadku wylądowałam w końcu w dziale wsparcia technicznego w małej firmie IT. Praca była przyjemna, ale dość nudna i powtarzalna. Po jakimś czasie zaczęłam chcieć czegoś więcej od życia. I to właściwie jest odpowiedź na drugie pytanie 🙂 .
Natka: Jak to się stało, że postanowiłaś zostać programistką?
Zofia: Zaczęło się od prostych zadań w mojej pracy w dziale wsparcia technicznego – zadania związane z bazami danych, małe przeróbki na stronach. Praca była dyżurowa i często mało się w niej działo, więc miałam dużo czasu na naukę. Mój ówczesny szef nie tylko nie miał nic przeciwko, ale też wspierał moje pomysły uczenia się programowania.
Natka: Czy droga do celu była łatwa? Czy pojawiały się jakieś przeszkody? Jak sobie z nimi radziłaś?
Zofia: Droga do celu nie była łatwa, kosztowała mnie dużo czasu, wysiłku i pieniędzy. Pierwszą przeszkodą były problemy z motywacją. Kiedy miałam sporo czasu nauka szła całkiem dobrze, ale za wolno. Przy byle przeszkodzie (więcej pracy w pracy, mniej wolnego czasu, byle przeziębienie czy gorszy dzień) nauka szła całkiem w odstawkę.
Natka: Jakie podjęłaś kroki, aby osiągnąć cel? (Kursy, studia, szkolenia, mentor?).
Zofia: Po kilku miesiącach samodzielnej nauki zaczynanej w kółko od nowa, po każdej dłuższej przerwie uznałam, że to mija się z celem. Jeśli faktycznie mam zmienić swoje życie to muszę podjąć drastyczniejsze kroki w tym kierunku.
Zapisałam się na bootcamp z programowania w Javie. Miałam 20h zajęć tygodniowo, prawie codziennie po pracy i dodatkowo w soboty. W momencie, kiedy tematy w szkole wyszły poza podstawy rzuciłam pracę, żeby mieć czas na powtarzanie i douczanie się poza szkołą. Minęło mi tak pół roku. Byłam kompletnie wyjęta z życia – bez czasu na hobby, spotkania z przyjaciółmi czy cokolwiek innego.
Natka: Jak uważasz, jaka metoda nauki programowania jest najbardziej efektywna?
Zofia: Systematyczna. Niestety, ja jestem mało systematyczna, więc potrzebowałam przysłowiowego „bata” w postaci szkoły programowania z jasnym planem zajęć i nauczycielem oceniającym postępy.
Pewnie lepiej zorganizowanym dziewczynom wystarczyłby rozpisany plan działania.
Myślę też, że dobrze jest mieć kogoś, kogo można poprosić o pomoc, kiedy natrafi się na ścianę. Kolegę programistę, który pomoże z trudniejszymi rzeczami lub inną osobę uczącą się, z którą można pracować nad projektami razem.
Natka: Czy pamiętasz swoją pierwszą rozmowę o pracę na stanowisko programisty?
Zofia: Doskonale pamiętam. Zgłosiłam się na staż z programowania w fajnym warszawskim start-upie. Rekrutacja miała kilka etapów, zanim zostałam zaproszona na rozmowę musiałam przygotować prosty program. Rozmowa trwałą prawie godzinę i oprócz pytań o motywację do zmiany zawodu składała się głównie z pytań dotyczących mojego projektu rekrutacyjnego. Miałam opowiedzieć dlaczego zrobiłam go tak a nie inaczej, co bym w nim poprawiła gdybym miała więcej czasu, itp..
Miałam bardzo dużo szczęścia w swojej „nowej karierze”. Od kiedy zmieniłam zawód byłam tylko na dwóch rozmowach i obie zakończyły się moim zatrudnieniem. Najpierw płatny, wakacyjny staż w super start-upie, potem juniorskie stanowisko w dużej korporacji.
Natka: Czym teraz zajmujesz się w pracy?
Zofia: Jestem juniorem, więc głównie się uczę 🙂 .
Pracuję w scrumowym zespole, więc w ramach sprintu, w miarę możliwości, sama dobieram sobie zadania. Mam w pracy super mentora, który zawsze pomoże i z doborem zadań i z ich realizacją.
Natka: Co byś powiedziała wszystkim osobom, które chciałyby zostać programistą, ale z różnych przyczyn boją się zmian?
Zofia: Próbujcie! Co macie do stracenia? W najgorszym wypadku okaże się, że to nie dla Was. Nie ma chyba nic gorszego niż tkwić w miejscu.
Natka: Na koniec proszę Cię o złotą radę dla wszystkich zagubionych.
Zofia: Zaczęłam programować dla pieniędzy, nie oszukujmy się, to świetna ścieżka kariery, ale po drodze okazało sie, że sprawia mi to mnóstwo frajdy. To praca, która mnie cieszy i satysfakcjonuje. Jest różnorodna i daje w zasadzie nieskończone możliwości rozwoju, jeśli tylko ma się na to chęć.
Moja rada dla zgubionych? Może wasza historia potoczy się tak jak moja i znajdziecie swoją pasję? Nie zabierajcie sobie tej szansy 🙂 .
Zosiu, dziękuję Ci za tę rozmowę. Jesteś kolejną bohaterką, która pokazuje, że zamiana branży na IT jest możliwa. Miałaś być biologiem, genetykiem a zostałaś programistką. Twoja historia jest przykładem na to, że jeśli tylko chcemy coś osiągnąć i znajdziemy właściwy sposób realizacji celu, to możemy to zrobić.
Wcześniejsze wywiady motywacyjne z pozostałymi bohaterkami, które zmieniły branżę na IT:
Olą Warzechą przeczytasz tu
Sylwią Laskowską przeczytasz tu
Agnieszka Szyszkowską przeczytasz tu
Julią Rościszewską przeczytasz tu
Karoliną Jabłońską-Korsan przeczytasz tu
Inne wywiady motywacyjne z serii Zmiana Branży – Tobie też może się udać!, możesz przeczytać też na zaprzyjaźnionym blogu Wake up and Code.
Jeśli i Ty zmieniłaś branżę na IT, zostałaś programistką i chciałabyś się podzielić z nami swoją historią, napisz do mnie – NataliaSokolowska@BedeProgramistka.pl
Ciał! Natka.